آن‌چه در فوتبال ایران می‌بینیم به همه‌چیز شباهت دارد جز یک مسابقه آبرومند و مردم‌پسند؛ به همه‌چیز شبیه است مگر فوتبال حرفه‌ای...
فوتبال ایران همچنان در رعایت اصول اولیه درجا می‌زند و موازین و آداب حرفه‌ای‌گری را رعایت نمی‌کند. فوتبالی که امروز گفته شد به دستور وزیر ورزش، ورزشگاه آزادی آماده میزبانی یکی از مهمترین مسابقات مهم می‌شود و چند روز اعصاب و روان عده‌ای را به هم می‌ریزد. فوتبالی که بازی پیکان و پرسپولیس در آن تبدیل به یک موضوع لاینحل می‌شود و هیچ‌کس حتی در واپسین ساعات باقی‌مانده به آغاز یکی از مسابقات لیگ، نمی‌داند کدام ورزشگاه را به عنوان میزبان معرفی کند.
فوتبالی که مدت‌هاست بحث VAR در آن به سوژه‌ای خنده‌دار تبدیل شده و همچنان هیچ‌کس نمی‌داند آیا فصل آینده، لیگ برتر با کمک‌داور ویدیویی برگزار خواهد شد یا نه! فوتبالی که هر مسابقه‌اش تبدیل به صحنه یقه‌گیری مدیران و سرپرستان تیم‌های لیگ برتری می‌شود و فریاد اعتراض این و آن، سر به آسمان می‌کشد. فوتبالی که همه در آن از همدیگر شاکی هستند و به کمیته اخلاق شکایت می‌کنند؛ روزگاری به اخلاق‌مدار بودن این فوتبال افتخار می‌کردند اما امروز...
نمی‌خواهیم با عینک بدبینی به همه چیز نگاه کنیم؛ اما آن‌چه در فوتبال ایران می‌بینیم به همه‌چیز شبیه است، مگر فوتبال حرفه ای. به همه چیز شباهت دارد، جز یک مسابقه آبرومند و مردم پسند. فوتبالی که لذت‌بخش نیست؛ فوتبالی که تفریح در آن جایی ندارد؛ فوتبالی سراسر عصبی با واکنش‌های احساسی و بی‌منطق!
نمی‌دانیم آن‌هایی که از این فوتبال لذت می‌برند و حوادث تلخ رخ‌داده در آن را تقبیح نمی‌کنند، آیا بازی‌های خارجی را تماشا می‌کنند؟ آیا در جریان خبرهای روز فوتبال جهان هستند و خبر دارند، دغدغه‌هایی که ما در این فوتبال داریم حتی در لیگ‌های درجه‌چندم فوتبال دنیا هم خنده‌دار است؟
در همین ارتباط بخوانید: پای وزیر ورزش به بازی پرسپولیس باز شد/ دستور ویژه وزیر برای بازی سرخ‌پوشان
