همشهری آنلاین: نویسنده جوانی که تحصیلات خود را در رشته نقاشی به پایان رسانده، بارها داستانی را بازنویسی کرده که ماجرایش در سرزمینی می‌گذرد که سه نسل از مردم با فراز و نشیب در آن زندگی کرده‌اند. او در حالی که نوشتن داستان را از پیش می‌برد شخصیت‌های داستانش با او در تعارض قرار می‌گیرند. نویسنده در درگیری‌های ذهنی‌اش با ونسان ون گوگ (نقاش مشهور)، فردوسی، تولستوی و دیگران عینیت پیدا می‌کند. آنها با دنیای واقعی درهم می‌آمیزند و دنیای دیگری برای نویسنده خلق می‌کنند.
این خلاصه داستان فیلم «بلندی‌های صفر» محصول سال ۱۳۷۲ و ساخته حسین‌علی فلاح‌لیالستانی است. در این فیلم نقش ون گوگ را که بر نویسنده جوان ظاهر می‌شود، مرحوم پرویز پورحسینی بازی می‌کرد. خود فیلم آنقدر عجیب و غریب و شاید حتی بشود گفت آشفته بود که توجه چندانی در نمایش جشنواره‌ای‌اش در سال ۱۳۷۳ جلب نکرد، اما گریم پرویز پورحسینی او را بسیار به ونسان ون گوگ شبیه کرده بود.
کارگردان فیلم در گفت‌وگویی با امید روحانی در ویژه‌نامه مجله فیلم برای جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۷۳ درباره شخصیت ون گوگ گفته بود: «حضور ون گوگ، نمایش تردیدهای نویسنده ماست. ون گوگ همزاد نویسنده است، اما جهان بینی خاص خود را دارد... . منتها نویسنده ما دیدگاهی غیر از ون گوگ دارد. دیدگاهی که با این عبارت همخوان است که «می‌اندیشم پس نیستم». اندیشیدن نویسنده به مقتضای بودنش نیست. یعنی همین که می‌بیند دارای اندیشه‌ای است برایش اثبات می‌شود که به یک اندیشه بزرگ‌تر مرتبط است. یعنی اندیشه‌اش منوط به نبودنش نیست... .»
پرویز پورحسینی در سال ۱۳۹۹ در اثر ابتلا به کرونا در ۷۹ سالگی درگذشت. هنوز بعد از ۳۰ سال می‌شود با اطمینان گفت گریم او در این فیلم شباهت فوق‌العاده‌ای به ونسان ون گوگ دارد. طراحی گریم این فیلم بر عهده مهران روحانی بود.
این شباهت از آنجا جالب توجه است که بازیگرانی مثل کرک داگلاس و ویلم دفو نیز نقش ونسان ون گوگ را در سینما ایفا کرده‌اند.
کرک داگلاس در سال ۱۹۵۶ در فیلم «شور زندگی» به کارگردانی وینسنت مینلی نقش ون گوگ را بازی کرد.
ویلم دفو نیز در سال ۲۰۱۸ در فیلم «بر دروازه ابدیت»، به کارگردانی جولیان اشنابل، ون گوگ را در سال‌های پایانی عمرش تصویر کرد.
