همشهری آنلاین: سرود سلول‌ها (کاوشی در پزشکی و انسان نو) نوشته: سیدارتا موکرجی با ترجمه آرش فرزاد، تالار خونین و داستان‌های دیگر، نوشته: آنجلا کارتر با ترجمه علی کهربایی، حلقه گسترنده (فلسفه اخلاق، تکامل، پیشرفت اخلاقی) نوشته: پیتر سینگر با برگردان کاوه فیض‌اللهی، بیشتر عمر کنیم (علم و هنر افزایش طول عمر) نوشته: پیتر عطیه با ترجمه شیرین احمدی، احتضار اروس، نوشته: بیونگ چول هان با ترجمه فریبرز همائی و سومین اول شخص مفرد (عکس به من چه می‌دهد، من از عکس چه می‌گیرم؛ ۸۱ قصه ۹۱ عکس) اثری از یوریک کریم مسیحی شش کتابی هستند که به تازگی از سوی نشر نو منتشر شده‌اند.
تاریخ پُرافت‌وخیزِ تکاملِ دانش پزشکی
کشف سلول‌ها و بازتعریف بدنِ انسان بر اساس ساختارهای سلولی‌اش علم پزشکی را دگرگون کرد و با فهم تازه‌ای که از ساختمان بدن به دست آمد، بیماری‌ها نیز معنایی تازه یافتند. سلول‌ها بنیادی‌ترین واحد زندگی‌اند و داستان آنها داستان زندگی است. در خلال ماجراهای گوناگونی که دانشمندان و پزشکان و البته درمان‌جویان حاضر در این کتاب از سر می‌گذرانند، از گوشه‌گوشه سازوکار بدن انسان درک روشنی پیدا می‌کنیم و در سفری چند صدساله، تاریخ پُرافت‌وخیزِ شناخت سلول‌ها و تکاملِ دانش پزشکی را تا جدیدترین دستاوردهای روز پی می‌گیریم. «سیدارتا موکرجی» که بابت توانمندی‌اش در تبدیل مفاهیم پیچیده علمی به روایت‌های خواندنی و پُرماجرا شهرتی جهانی یافته است، در این کتاب با نثری سرزنده و پُرکشش حکایت‌های بسیاری را - از گوشه‌های کمتردیده تاریخ گرفته تا تجربه‌های شخصی‌اش- بازگو می‌کند تا از صحنه زندگی بر مبنای واحد سازنده‌اش طرحی نو بسازد و از ظهور انسان‌های نو خبر دهد.
سیدارتا موکرجی (بنگالی: متولد سال ۱۹۷۰) پزشک، سرطان‌شناس و یک نویسنده هندی-آمریکایی است. او با نوشتن کتاب پادشاه همه امراض: زندگینامه‌ای در وصف سرطان (۲۰۱۰) که در سال ۲۰۱۱ میلادی برنده جایزه پولیتزر در بخش آثار غیرداستانی شد به شهرت رسید. موکرجی در این کتاب، تاریخ ۴۰۰۰ سالهای از سرطان را روایت می‌کند. در سال ۲۰۱۵، فیلم مستندی بر اساس این کتاب توسط کن برنز برای شبکه تلویزیونی پی‌بی‌اس ساخته شد.
نشر نو کتاب «سرود سلول‌ها» نوشته: سیدارتا موکرجی را با ترجمۀ آرش فرزاد در ۶۵۳ صفحه به بهای ۸۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
تالار خونین؛ قصه‌هایی فراتر از روایت‌های ساده
آنجلا کارتر (۱۹۴۰-۱۹۹۲)، نویسنده بریتانیایی، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبیات پست‌مدرن و فمینیستی است که آثارش به خاطر بازآفرینی افسانه‌ها و داستان‌های عامیانه شهرت دارد. او در دانشگاه بریستول تحصیل کرد و در طول دوران فعالیتش آثار برجسته‌ای در قالب داستان کوتاه، رمان و مقالات به جا گذاشت. او غالباً به سبک رئالیسم جادویی و پیکارسک قلم می‌زد. استاد نویسندگی خلاق در دانشگاه شفیلد و دانشگاه براون بوده و بارها در دانشگاه‌های امریکا و استرالیا تدریس کرده است. او همچنین جوایز معتبر نویسندگی زیادی را تصاحب کرده است. مثلاً جایزه سامرست موآم و جان لِوِلین ریس.
کارتر در مجموعه داستان تالار خونین و داستان‌های دیگر، با نگاهی نو و جسورانه، مفاهیمی همچون هویت، سرکوب و آزادی را مورد کندوکاو قرار می‌دهد. او با روایت‌هایی پیچیده و تأثیرگذار، مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن قصه‌ها فراتر از روایت‌هایی ساده‌اند و بازتابی از آرزوها و ترس‌های انسانی به شمار می‌آیند.
نشر نو کتاب «تالار خونین و داستان‌های دیگر» نوشته: آنجلا کارتر را با ترجمۀ علی کهربایی در ۱۷۵ صفحه به بهای ۲۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
اخلاق و فداکاری از کجا آمد و چگونه گسترش یافت؟
فلسفه اخلاق چیست؟ معیارهای اخلاقی از کجا می‌آیند؟ آیا بر هیجانات ما مبتنی‌اند، یا بر خرد، یا بر برداشتی ذاتی از خوب و بد؟ از نظر بسیاری از دانشمندان، کلید معما تماماً در زیست‌شناسی است، به‌ویژه در نظریه‌های داروینی تکامل و رفتارهایی که بقای فرد را تضمین می‌کنند. اما اگر تکامل نبردی بر سر بقا باشد، چرا برای دیگران فداکاری می‌کنیم؟
«پیتر سینگر» در اثر کلاسیک خود «حلقه گسترنده» می‌گوید که فداکاری به شکل رانه‌ای{انگیزه‌ای} با بنیان ژنتیکی برای محافظت از خویشاوندان و اعضای جامعه آغاز شد اما سپس به شکل مجموعه‌ای از اصول اخلاقی درآمد که آگاهانه انتخاب شده‌اند و حلقه کسانی را که در بر می‌گرفت همواره رو به گسترش بوده است.
او با کمک گرفتن از فلسفه و روان‌شناسی تکاملی نشان می‌دهد که فلسفه اخلاق را در انسان تنها با زیست‌شناسی نمی‌توان تبیین کرد، بلکه توانایی خردورزی است که پیشرفت اخلاقی را امکان‌پذیر می‌کند.
حلقه اخلاق در ابتدا فقط خود و خانواده و قبیله را در بر می‌گرفت، اما با گذشت زمان گسترش یافت تا ابتدا ملت و نژاد و سپس همه انسان‌های دیگر را در بر بگیرد. اما از نظر پیتر سینگر، این گسترش هنوز باید ادامه یابد تا «تمام موجوداتی که می‌توانند لذت یا درد را حس کنند در این حلقه گنجانده شوند... و بنابراین گسترش حلقه اخلاق باید ادامه یابد تا سرانجام بیشتر جانوران دیگر را در بر بگیرد.»
رابرت رایت، نویسنده کتاب «جانور اخلاقی» در باره این کتاب گفته است: «حلقه گسترنده کتاب درخشانی است که اهمیت آن هر سال روشن‌تر می‌شود. پیتر سینگر نخستین فیلسوف بزرگی بود که به اهمیت بینش‌های داروینی جدید درباه طبیعت انسان پی برد و در این کتاب آنها را با استدلال‌های محکم و برازنده خاص خودش به کار می‌برد.»
مایکل روس، نویسنده کتاب «انقلاب داروینی» هم درباره این کتاب گفته است: «حلقه گسترنده مقدمه‌ای است فوق‌العاده بر کل مسأله رابطه میان تکامل و اخلاق. اکنون که سی سال پس از چاپ نخست به آن نگاه می‌کنم، از اینکه چه خوب از آزمون زمان سربلند بیرون آمده حیرت‌زده‌ام. این کتاب هنوز بحث روز است.»
نشر نو کتاب «حلقه گسترنده» با زیر عنوان (فلسفه اخلاق، تکامل، پیشرفت اخلاقی) نوشته: پیتر سینگر را با ترجمه کاوه فیض‌اللهی در۲۸۲ صفحه، به بهای ۴۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
برای چه بیشتر عمر کنیم؟
دکتر پیتر عطیه، متخصص برجسته طول عمر، در سی‌وچندسالگی شناگرِ ماراتن بود و مسافت‌هایی طولانی را در اقیانوس شنا می‌کرد. ولی در نهایت شگفتی دریافت که وضع سلامتی‌اش به‌شدت خراب است و با ادامه دادنِ روندی که در پیش گرفته، مرگِ زودهنگام بر اثرِ بیماری قلبی سرنوشت محتومش خواهد بود. دانستن همین نکته او را واداشت که تحقیق درباره طول عمر را آغاز کند. چگونه و چرا می‌میریم؟ چطور می‌توانیم بیماری‌های مزمنی را که بیشتر مردم را می‌کشند، از جمله بیماری قلبی و سرطان و آلزایمر و دیابت نوع ۲ را به تعویق بیندازیم یا اصلاً از آنها پیشگیری کنیم؟ ممکن است کسی بپرسد: «برای چه بیشتر عمر کنیم؟» شاید افزودن به شمار سالهای عمر برای بعضی‌ها مطلوب نباشد. ولی احتمالاً همه می‌پذیرند که رنجِ ناتوانی و بیماری در سالهای پیری چیزی است بسیار ناخوشایند. اطرافیان خود را که با مرگ طبیعی درگذشتند در نظر بگیرید. ده سالِ آخر عمرشان چطور گذشت؟ آیا چنین پایانی را برای خود می‌پسندید؟ پزشکیِ مدرن، به رغم تمام موفقیت‌هایش، در مواجهه با بیماری‌های دوران پیری پیشرفت چندانی نداشته است. بسیاری از مواقع مداخلات درمانی خیلی دیرهنگام صورت می‌گیرند و نتیجه به تعویق انداختن مرگ است، به بهای افزودن دوره‌ای سرشار از درد و رنج به زندگی. عطیه در این کتابِ بسیار نوآورانه نشان می‌دهد که چرا برای تغییر این وضع ضرروی است که تغییری اساسی در رویکردمان به سلامتی و درمان پدید آوریم.
نشر نو کتاب «بیشتر عمر کنیم» را با زیرعنوان (علم و هنر افزایش طول عمر) نوشته: پیتر عطیه با ترجمه شیرین احمدی در ۵۱۱ صفحه به بهای ۵۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
فردگرایی و سرمایه‌داری علیه عشق
«بیونگ چول هان» در این کتاب «احتضار اروس» نشان می‌دهد که عشق -در معنایی قاطع که یک سنت دور و دراز تاریخی به آن اعطا کرده است- در معرض خطر است. ای بسا پیشاپیش مرده باشد - در هر حال، حالش هیچ تعریفی ندارد. از این رو عنوان کتاب احتضار اروس است. اما ضربات چه کسی عشق حقیقی را چنین سخت فروکوفته است؟ خاطیان عبارتند از فردگراییِ امروز، تلاش برای تعیین ارزش بازاری همه چیز و مجموعه‌ای از منافع پولی که حالا بر تمام شئون مسلط است. در حقیقت، عشق از پذیرش تمام هنجارها و معیارهای جهان معاصر -جهان سرمایه‌داریِ جهانی‌شده- سر باز می‌زند، زیرا عشق صرفاً توافقی برای هم‌زیستی خوشایند میان دو فرد نیست؛ عشق فی‌الواقع تجربۀ رادیکالِ وجودِ دیگری است، چه بسا رادیکال‌ترین شکل آن. نویسنده برای اثبات همین مطلب، قسمی از پدیدارشناسی عشق حقیقی - شامل عشق جنسی- به دست می‌دهد و به جستجوی خطرات بی‌شماری می‌پردازد که با آن روبه‌روست. از یک سو، وصف چیزی است که در تجربۀ مطلقِ غیریت رخ می‌دهد؛ از سوی دیگر، به معنای صدور کیفرخواست، بر اساس سیاهه‌ای از بندهای مختلف، علیه هر آن چیزی است که ما را از این تجربه دور می‌کند و حتی مانع از آن است که ببینیم چنین چیزی اصلاً وجود دارد، و اینکه این وضع چه عواقبی به دنبال دارد.
نشر نو کتاب «احتضار اروس» نوشته: بیونگ چول هان را با ترجمه فریبرز همائی در ۹۵ صفحه، به بهای ۱۱۰ هزار تومان منتشر کرده است.
روایت قصه‌ها و عکس‌ها
حافظه آدمی محملِ رویدادهای گذشته است و حتی محملِ آنچه روی نداده. حافظه میل به دستکاریِ رویدادها دارد و آهسته‌آهسته طوری در رویدادها دست می‌برد که ما، در مقامِ به‌یادآورنده، بدان آگاه نمی‌شویم. از این روست که امروز با دیدنِ عکسی مربوط به گذشته دور، یک روایت داریم و دیروز روایتی دیگر داشته‌ایم و فردا احتمالاً روایتی داشته باشیم یکسر متفاوت با امروز و دیروز. روایتِ جهانِ درونیِ یک عکس، چه خود روشن و سرراست باشد و چه مبهم و انتزاعی، ذهنِ ما روایت خود را با تکیه بر شناختِ پیشینی‌مان از زندگیِ سپری‌شده می‌سازد. کتاب «سومین اول شخص مفرد» به قرار دو اول شخص پیشین، به زبانِ محاوره عامیانه نوشته شده است. نگارنده بر آن است که روایتِ قصه‌های عکس‌ها با این زبان به دنیای درونیِ قصه‌ها نزدیک‌تر شود، یا شاید اصلاً این قصه‌ها می‌بایست با این زبان تعریف می‌شد؛ زبانِ عامیانه‌ای که روی در اضمحلال دارد و زبانِ عامیانه دیگری جای آن را می‌گیرد.
نشر نو کتاب «سومین اول شخص مفرد» اثر یوریک کریم‌مسیحی را در ۲۳۸ صفحه، به بهای ۴۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
