به گزارش همشهری آنلاین، سریال «آقای قاضی» که از شبکه دو پخش می‌شود، تا امروز دو فصل داشته که فصل دوم آن دوم آذر به پایان رسید. این سریال به کارگردانی سجاد مهرگان داستان یک قاضی است که هر بار به دو پرونده حقوقی رسیدگی می‌کند. نکته جالب در باره آقای قاضی این است که تمام پرونده‌هایی که در طول سریال مطرح می‌شوند، پرونده‌های واقعی هستند که می‌توانند برای مخاطب جذاب باشند، ضمن این که شکل آموزشی هم دارد و نکته‌های حقوقی را به تماشاگرش آموزش می‌دهد.
در فصل اول به موضوع کودک و نوجوان بیشتر توجه شده بود، در فصل دوم به مفاسد اقتصادی سازمان‌یافته مثل قاچاق اعضای بدن، پول‌های تقلبی و سکه‌های تقلبی پرداخته شده بود و آنطور که اعلام شده فصل سوم به به دادگاه‌های صلح اختصاص خواهد یافت. مجید اکبرشاهی، رئیس «مرکز سیمرغ» به تازگی گفته است: کارهای فصل سوم این سریال در حال انجام است و به زودی کارهای آن را آغاز می‌کنیم. مذاکرات انجام شده و قصه‌ها در حال نگارش است. تقریباً با همان کارگردانی سریال پیش می‌رود، ولی برای گسترش سریال «آقای قاضی» سعی می‌کنیم هم کیفیت تولیدمان را بیشتر بکنیم، هم از بازیگران سریال در کارهای دیگر استفاده بکنیم.»
اکبرشاهی در باره بهزاد خلج که در دو فصل گذشته نقش آقای قاضی را بازی کرده، گفته امیدوار است که او در این فصل هم باشد، اما ارائه جزییات بیشتر را به روزهای بعد واگذار کرده است.
نقدها و نظرها
در باره این سریال گفته‌ها و نظرها بسیار است. این سریال در فصل اول به شکل لوکیشن ثابت و در یک دادگاه ساخته شد، در فصل دوم اما کمی تغییر کرد و این بار لوکیشن‌های محدود دیگری هم به کار اضافه شدند و تماشاگر با شخصیت قاضی بیشتر آشنا می‌شد. منتقدی در باره سریال نوشته است: «آن‌چه ترسیم شده واقعی است و همین مسئله باعث ایجاد فضایی باورپذیر شده. بهزاد خلج در نقش قاضی عملکردی موفق داشته و همزمان که رفتاری جدی از خود بروز می‌دهد، روی مهربان قاضی را هم عرضه می‌کند. بازیگران (که همه ناآشنا هستند) هم در نقش آدم‌های عادی باورپذیر ظاهر شده‌اند. کیومرث مرادی بازیگردان «آقای قاضی» است و با توجه به تجربه او در این عرصه، طبیعی است که چنین نتیجه‌ای به دست بیاید. سازندگان، در عین آگاهی‌رسانی، در پی ایجاد حس خوشایند حمایت قانون از همه هستند. نمونه‌اش در فصل شکایت یک پارکبان از رئیس یک بانک که در نهایت پارکبان پیروز شد.»
منتقد دیگری نوشته: «دعوا و مشاجره لفظی میان دو یا چند نفر معمولاً توجه‌برانگیز است، تا جایی‌که می‌تواند ترافیک شهری هم راه بیندازد. با این شرایط دستور کار قرار دادن یک اختلاف و دعوای رخ داده در یک پرونده قضایی در فرمی‌نمایشی نیز به طور حتم جذابیت‌های خودش را خواهد داشت. مخصوصاً اگر نمایشی نزدیک به واقعیت باشد؛ مشابه آن چیزی که در مجموعه «آقای قاضی» نیز شاهدش هستیم. البته شاید این مجموعه با روایت و شکل مستندتر در اجزای ساختاری (از صحنه‌گردانی گرفته تا فیلمبرداری) موفق‌تر نیز می‌بود اما تا همین‌جا هم قدم مثبتی است. عامل توفیقش نیز نمایش باورپذیر و نزدیک به واقعیتی است که حکایت از احاطه کارگردان بر کارش و بازی گرفتن از بازیگران کم نام‌ونشان آن دارد.»
در جای دیگری هم به فضای باورپذیر سریال و بازی‌های خوب آن در فصل دوم اشاره شده است: «این بار هم دادگاه نمایشی، فضایی باورپذیر دارد و در این جغرافیا رفتار آدم‌ها ملموس و واقعی می‌نماید. جعفر جمشیدی (منشی) و مسعود بهرامی(سرباز عارف آسترکی) به عنوان بازیگران ثابت سریال، عملکردی خوب دارند. به ویژه اینکه آقای قاضی به اندازه با آنها وارد گپ و گفت و تعامل می‌شود. شخصیت سرباز عارف نمکین است و تبدیل به شناسنامه سریال شده. از بازیگرانی که در هر پرونده نقش‌آفرین شخصیت‌های مختلف هستند نگذریم. آنها صاحب شهرت نیستند ولی کارشان را در نهایت کیفیت انجام می‌دهند. همچنین کارگردان ریتم را حفظ کرده و به همین خاطر سری دوم «آقای قاضی» دارای ضرباهنگ منطقی است.»
نویسنده دیگری هم نوشته: «این سریال نشان داد که تلویزیون می‌تواند برنامه‌های خوب بسازد، البته اگر بخواهد. در سال‌های گذشته هم شاهد ساخت سریال‌هایی بودم که به سراغ بحران و مشکلات اجتماعی می‌رفت و سعی می‌کرد مردم را با آنها آشنا کند.»
اما مسائل حقوقی سریال محل بحث‌های فراوانی بود. چند وکیل به جزییات حقوقی و قضایی سریال اعتراض کردند و آن را به دور از واقعیت خواندند. از جمله محمدهادی جعفرپور، وکیل دادگستری، در خبرگزاری خبرآنلاین نوشت: «از عدم شناخت صلاحیت محاکم تا نحوه ی دادرسی و حتی شیوه ی گفتگوی اصحاب پرونده با قاضی و...همه حکایت از ساخت مجموعه ای دارد بدون مطالعه! مشخص نیست طراح و نویسنده ی چنین برنامه ای از کدام سیستم قضایی الگو برداری کرده ویا با کدام شیرپاک خورده ی مدعی تسلط بر دانش حقوق مشورت کرده که خروجی آن چنین فاجعه ای شده است؟»
معرفی یک چهره
یکی از نکته‌های اصلی سریال بازی بهزاد خلج در نقش قاضی است که مورد توجه تماشاگرانش قرار گرفته است. خلج بازیگری را از تئاتر شروع کرده و اولین تجربه تصویری اش در سریال مرز خوشبختی بوده که سال ۱۳۹۴ از تلویزیون پخش شد. بعدتر با حضور در سریال پربیننده پوست شیر، بیشتر دیده شد. او در آنجا نقش یک پلیس عبوس را داشت که با تندی با متهمان برخورد می‌کرد. او امسال هم فیلم تمساح خونی ساخته جواد عزتی را روی پرده داشت. به نظر می‌رسد هرچند کمی‌دیر، اما خلج توانسته به عنوان بازیگر در جذب مخاطب موفق باشد.
