سرمربی اسبق تیم ملی می گوید که تیم ملی ایران بزرگ ترین ضربه را در دیدار با کره شمالی از اخراج شجاع خلیل زاده خورد.
به گزارش خبرورزشی، تیم ملی کشورمان در هفته پنجم رقابت های انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ درحالی که نیمه اول را با نتیجه ۳ برصفر کره شمالی را برده و به رختکن رفته بود در نیمه دوم ۲ گل خورد بازی سه بر دو به پایان رسید.
بر همین اساس خواندن تازه ترین حرف های ناصر ابراهیمی سرمربی اسبق تیم ملی خالی از لطف نیست.
فکرش را می کردید در نیمه اول ۳ گل به کره شمالی بزنیم و در نیمه دوم ۲ گل بخوریم و آن همه اذیت شویم؟
به نظر من تیم ملی بزرگ ترین ضربه را پس از اخراج شجاع خلیل زاده خورد. به هرحال در فوتبال این اتفاقات می افتد و شجاع خلیل زاده هم بازیکن مفید و باتجربه ای است. اگر ما اخراجی نمی دادیم و ۱۰ نفره نمی شدیم شک نکنید ۲ گل دیگر هم به کره شمالی زده و ۵ برصفر پیروز می شدیم.
اما دو گل خوردیم و چند گل دیگر هم در نیمه دوم نخوردیم؟!
امیر قلعه نویی درحال حاضر یک مربی سرد و گرم چشیده است که تیم ملی را به خوبی مدیریت و هدایت می کند. به نظرم او خودش هم می داند که اخراج ها و ۱۰ نفره شدن تیم ملی تکراری و آزاردهنده شده است. در بازی با ازبکستان هم صالح حردانی روی یک خطای شدید اخراج شد و حالا شجاع خلیل زاده و این اشکال باید اصلاح شود.این موضوع و ایراد باید بررسی و رفع شود چون ممکن است در بازی های مهم و حساس تر کار دست تیم ملی بدهد. ما می توانیم ۱۰ نفره مقابل ازبکستان و کره شمالی بایستیم و شکست نخوریم اما تیم های بزرگ تر مثل ژاپن، کره جنوبی، عربستان، استرالیا و حتی قطر و عراق در صورتی که ۱۰ نفره شویم برای ما دردسرساز می شوند. بازیکن تیم ملی باید مراقب باشد که تیم کشورش را ۱۰ نفره نکند و این یک مسئله مهم است.
عملکرد مهدی طارمی را در این بازی چطور دیدید؟
مهدی آن قدر بازیکن بزرگی است که نیازی به تعریف ندارد. بازی در اینترمیلان که یکی از بهترین های اروپا و دنیاست کار هر بازیکنی نیست. مهدی هم در این بازی سه پاس گل داد و نیمه اول بسیار رؤیایی بازی کرد. نیمه دوم اما او هم مثل بقیه درگیر ۱۰ نفره شدن تیم ملی و چالش عجیب و غریب شد. نکته مهم اینکه مهدی طارمی آن قدر بزرگ است که بعد از بازی با کره شمالی از مردم عذرخواهی کرد درحالی که بزرگ ترین بازیکنان دنیا هم پنالتی از دست می دهند. همان طور که طارمی خودش هم گفت در نیمه دوم همه بازیکنان تیم ملی عملکرد ضعیفی داشتند و به هرحال این هم یک درس بزرگ برای ملی پوشان ما داشت که با دقت بیشتری بازی کنند.
به نظر شما بعد از زدن ۳ گل، بچه در شروع نیمه دوم یک مقدار مغرورانه وارد زمین نشدند؟
این موضوع طبیعی است. وقتی شما در یک نیمه ۳ گل می زنید تصور می کنید کار تمام شده است درحالی که این طور نیست. فوتبال ورزش بی رحمی است و غرور نقطه سقوط است. اگر حریف را دست کم گرفته یا خودش را از پیش برنده بدانید، بدجوری تنبیه می شوید.مطمئن باشید این بازی می تواند در آینده به درد تیم ملی بخورد و انشالله بچه ها در بازی های بعدی هرگز تمرکز خود را از دست ندهند.
یکی از مباحث جدی درباره تیم ملی جوانگرایی است و شما در مصاحبه قبلی خود عنوان کرده بودید تیم ملی جای جوانگرایی نیست و باشگاه ها باید این کار را انجام دهند. چرا هم تیم ملی و هم باشگاهی همزمان چنین کاری نکنند؟ منظور ما این است که اگر جوان شایسته ای در فوتبال باشگاهی پیدا شد، تیم ملی هم او را دعوت کنند تا میانگین سنی تیم ملی این قدر بالا نرود؟ شما الان جوانی زیر ۲۰ سال سراغ دارید که بتواند در تیم ملی فیکس بازی کند؟
سعید سحرخیزان یا محمدجواد حسین نژاد و ... توانمندی خود را ثابت کرده اند!
نه، این طوری نیست. امیرقلعه نویی خودش تجربه کافی دارد و به جوانان هم اهمیت می دهد اما بازی دادن به جوان هم زمان خود را می طلبد. از طرفی وظیفه مربیان باشگاهی است که جوانان مستعد را شناسایی کرده و بازی دهند تا این پدیده ها به تیم ملی برسند.
آقای ابراهیمی، الان ابوالفضل زمانی در استقلال و سهیل صحرایی در پرسپولیس خود را نشان داده اند. این بازیکنان با دعوت به اردو می توانند کسب تجربه کنند و دل سرمربی باشگاهی آنها هم برای بازی دادن به این جوانان قرص تر شود. نظر شما غیر از این است؟
نه، همین طور است اما ابوالفضل زمانی با یک یا سهیل صحرایی با دو بازی که نمی توانند به تیم ملی دعوت شوند. این جوانان اول باید ستاره باشگاهی شوند. متأسفانه چرخه استعدادیابی باشگاهی ما دچار مشکل شده است و به جرأت می گویم فوتبال باشگاه های تهران در دهه ۶۰ باور کنید ۱۰ برابربیشتر از لیگ برتر فعلی پدیده رو می کرد.
درست می فرمایید، فرشاد پیوس، امیرقلعه نویی و بازیکنان زیادی را شما در رده باشگاهی شناسایی و به تیم ملی رساندید اما امروز به دلیل نزول فوتبال تهران و جمع شدن زمین های خاکی، دیگر کمتر استعدادی دیده می شود؟
درست است. فوتبال امروز فقط پر زرق و برق شده و پول های میلیاردی در آن جا به جا می شود اما نه عشق وجود دارد و نه بازیکن درست و حسابی! نه مربیان حال و حوصله پیدا کردن پدیده دارند و نه فوتبالیست ها به دنبال پیشرفت هستند. این فوتبال رشد که نکرده، پسرفت هم داشته و حالا ما انتظار داریم در لیگ نخبگان آسیا قهرمان شویم! اول استادیوم مناسب بسازید و بعد حرف از لیگ نخبگان بزنید.
