به گزارش همشهری آنلاین، کیانوش عیاری پس از ساخت و اکران فیلم «ویلای ساحلی» این روزها کلاس‌های کارگردانی برگزار می‌کند، به دیدن نمایش‌ها می‌رود و البته یکی دو فیلم او هم به طور خصوصی و در یک کافه نمایش داده شده و نشست نقد و بررسی آن هم با حضور خودش برگزار شده است. یکی از این فیلم‌ها «سفره ایرانی» بود که عیاری آن را سال ۷۹ و پیش از سریال روزگار قریب ساخته و بعد از یک بار اکران در جشنواره فیلم، دیگر هیچوقت نمایش داده نشده است. او حالا خبر داده در حال انجام مقدمات برای اکران این فیلم است تا بعد از ۲۴ سال روی روی پرده برود.
ماجرای اکران نشدن فیلم چیست؟
یکی از مهم‌ترین دلایل اکران نشدن این فیلم سکانس پایانی است که عیاری گفته باید تصویربرداری و به فیلم اضافه شود، اما این اتفاق نیفتاده بود. او در گفت‌وگویی که با ایسنا داشته در باره این موضوع گفته: «ساخت فیلم را سال ۱۳۷۹ شروع کردم که تا سال ۸۰ ادامه داشت. بعد از آن سریال «روزگار قریب» را کلید زدم و فکر می‌کردم در مدت دو، سه سال تمام می‌شود اما به بیش از ۶ سال رسید. «سفره ایرانی» همان سال در جشنواره فجر نمایش داده شد ولی به نظرم مونتاژ آن کامل نبود.» با اضافه شدن این سکانس که همزمان با سریال نمایش داده نشده ۸۷ متر فیلمبرداری شد، سفره ایرانی همانطور که گفته شد یک اکران خصوصی داشت و آنطور که عیاری در این گفت‌وگو اشاره کرده بازخوردهای خوبی داشته و او تصور می‌کند فیلم از منظر محتوا و نیز شکل فیلم، برای تماشاگرانش جذاب باشد.
او توضیح داده سفره ایرانی در تدوین دوباره سفره ایرانی حدود ۲۵ دقیقه از آن کم شده است و گفته: «از آنجا که بنیاد سینمایی فارابی هم در فیلم مشارکت داشته، قصد داریم برای دریافت پروانه نمایش فیلم اقدام کنیم تا به اکران درآید.»
استاد فیلم‌های اکران نشده!
پیش از ویلای ساحلی آخرین باری که فیلمی از کیانوش عیاری اکران شد، سال ۷۷ بود. «بودن یا نبودن» فیلمی‌بود در باره دختری با ناراحتی قلبی که برای عمل پیوند قلب و برای زندگی تلاش می‌کند. عیاری از آن به بعد هر فیلمی‌که ساخت، به اکران نرسید. «سفره ایرانی» سال سال ۷۹ ساخته شد و هیچوقت رنگ پرده را ندید. بعد از آن با زلزله بم، سریال روزگار قریب را نیمه تمام گذاشت و به بم رفت و «بیدار شو آرزو» را در باره این فاجعه ساخت. این فیلم هم تنها ۱۳ سال بعد در گروه هنر و تجربه اکران شد. فیلمی‌به غایت تلخ و کشنده که عیاری در باره آن گفته بود فیلم را فقط برای مسئولان ساختم.
فیلم بعدی او، خانه پدری بود که سال ۸۹ ساخته شد و سال ۹۳ تنها برای یک روز اکران شد. فیلم ماجرای قتل ناموسی یک دختر جوان به دست پدرش در سال ۱۳۰۸ بود و ماجراهای این خانه و این قتل تا سال ۷۹ ادامه داشت. به دلیل خشونت صحنه قتل، فیلم برای یک روز در سال ۹۳ اکران شد و بعد تا اول آبان سال ۹۸ طول کشید تا دوباره روی پرده بود. این بار هم اما فقط برای ۵ روز ۲۳ آبان این فیلم بالاخره با اصلاحاتی باز هم برای مدتی محدود اکران شد.
بعد از خانه پدری عیاری کاناپه را ساخت. فیلمی‌با حاشیه‌های بسیار که سرانجام هم به اکران عمومی‌درنیامد. در این فیلم بازیگران زن موهایشان را تراشیده بودند و از کلاه گیس برای صحنه‌های داخل خانه برای آنها استفاده شده بود. با وجود این که عکس سر تراشیده بازیگران زن منتشر شده بود و در تیتراژ فیلم هم قید شده بود زنان کلاه گیس بر سر دارند، اما همین مسئله باعث شد، فیلم هیچوقت به اکران نرسد.
ضمن این که تکلیف سریال ۸۷ متر هم سال ۹۹ تمام شد، همچنان مشخص نیست. سریال قرار بود از تلویزیون پخش شود، اما به دلایل مختلف پخش نشد. بعد هم قرار بود به یکی از پلتفرم‌ها فروخته شود که این اتفاق هم نیفتاد. در آخرین صحبت‌ها گفته شد ۸۷ متر از طریق تلویبیون پخش می‌شود که تا امروز خبری از آن نیست.
