ناچار شدن دولت در خاموشی‌های منظم برقی مایه نگرانی است .این یکی از نشانه‌های بارز همان اسب زین کرده‌ای است که آقای پزشکیان تحویل گرفت و البته تنها ارثیه باقی مانده برای او نیست!ناترازی‌های دیگری هم هست که دولت باید پنجه‌درپنجه آنها بیفکند و فشار بر مردم را به حداقل خود برساند.
به گزارش خبرآنلاین، روزنامه اعتماد نوشت: کاش شخص رییس‌جمهور درتلویزیون ظاهرمی‌شد و جوانب مختلف موضوع را با مردم در میان می‌گذاشت.برخوردهای اخلاقی در جای خود درست و ستودنی هستند و در همین موضوع هم انصافا دولت کارشناسانه و اخلاقی رفتار کرد و به‌جای آلوده کردن خطرناک هوا به صبر و آگاهی مردم توسل جست ولی این حق مردم است که از اوضاع کشور باخبر باشند و بدانند که دولت چهاردهم چه چیزی تحویل گرفته است؟
چه بسا براثر برخی از سوءتفاهم‌ها، سوءاستفاده‌کنندگان هم از راه برسند و در مشوه کردن اذهان مردم موفق شوند.
مردم ما کمبود برق را بارها حتی پیش از انقلاب در سطحی گسترده و هنگام جنگ تجربه کرده‌اند و عوارض منفی آن بر کسی پوشیده نیست. اگر موضوع به‌درستی مدیریت نشود امکان بازتاب‌های اجتماعی منفی آن دور ازانتظار نیست.متاسفانه میزان وابستگی به برق به شدت افزایش پیدا کرده است و هنگامی که برق نباشد خصوصا درآپارتمان‌ها آب هم قطع می‌شود و پکیج‌آبگرمکن‌ها هم از کار می‌افتد و بسیاری ازخانه‌ها که با شوفاژکار می‌کنند در سرما فرو می‌روند.
برجام یک فرصت راهبردی و تاریخی بود که با وفاق و همدلی همه ارکان حاکمیت می‌توانست غیرقابل بازگشت شود و برای همیشه با تحریم‌ها خداحافظی کنیم.
دوران ریاست‌طلبی وروزمرگی نیست و همانطور که آقای رییس‌جمهور وعده دادند از هر مسوولی کار و تلاش و نتیجه طلب می‌شود و اینجاست که آقای پزشکیان باید از تعارفات بکاهد و مجدانه، قاطعیت‌های گوناگون از خود نشان دهد.
در کنار تهدیدهای نظامی، ما درگیر یک جنگ اقتصادی تمام‌عیارهستیم و یک سهل‌انگاری و اشتباه و خود محوری می‌تواند رخنه‌های خسارت‌بار برای کشور ایجاد کند.هیچ مدیری مجبور به پذیرش مسوولیت‌های سخت و طاقت‌فرسا نیست و اگر از آنان کارشاق و شبانه‌روزی خواسته شود انتظار زیادی صورت نگرفته است. مگر ندیدیم که یک اعلام نامسوولانه پیش از سهمیه‌بندی بنزین چه غائله‌ای ایجاد کرد و بعدها مقدمه‌ای برای شورش بنزین شد؟
ایران ما امروز نیازمند مدیران شجاع، کاربلد، قاطع و حتی از خود گذشته است.دولت نیازمند اختیارات لازم برای افزایش قدرت مانور خود است و هنگامش نیست که برای یک تصمیم ضروری انواع ذی‌نفعان را راضی کند و فرصت‌های طلایی را از دست بدهد.
